Freiwillige kommen zu Wort

Vrijwilligers aan het woord-8

Als kleine jongen ben ik opgegroeid in een treinengezin. Mijn opa werkte bij Allan en mijn vader bij de NS op een rangeerterrein, eerst in Rotterdam Zuid/Feyenoord  en later op de Kijfhoek bij Zwijndrecht. Wij gingen, omdat we toch vrij reizen hadden en geen auto, altijd met de trein. Aan de vakanties, uiteraard ook met de trein, naar Oostenrijk en Duitsland heb ik mooie herinneringen. Vooral de ritten met de Railbus in Duitsland en Oostenrijk waren geweldig. De plek op de eerste bank voorin, achter de machinist, was mijn favoriet.

In februari 2010 ben ik een dag met mijn gezin naar Simpelveld gegaan om met de trein van de Miljoenenlijn naar Wijlre te reizen en door het mooie landschap naar Simpelveld terug te wandelen. Bij het plannen van deze rit kwam ik er achter dat deze rit met de, door mij geliefde, Railbus werd uitgevoerd. De rit door het mooie landschap was geweldig mede door de Railbus natuurlijk. Het voelde net als vroeger…

Na terugkomst in Simpelveld heb ik folders over de Miljoenenlijn meegenomen, onder andere die over de vrijwilligers. Ik hoefde niet lang na te denken om mij aan te melden.

Na de introductiedag met enthousiaste mensen was ik helemaal om. Mogelijk was de afstand een struikelblok, maar ook dat went (Nieuwegein). Na de introductiedag volgde de basiscursus voor vrijwilliger, waarna ik mocht klussen aan de Railbus wat ik al bijzonder vond. Dat ik ook machinist kon worden, was helemaal top.

Na het volgen van de dieselcursus en de theorie-opleiding voor Railbusmachinist mocht ik starten met de 25 lesrijdagen op de Railbus, gevolgd door een praktijkexamen. Sinds september 2012 ben ik Railbusmachinist bij de Miljoenenlijn; iets wat ik nooit voor mogelijk had gehouden.

Een dag als Railbusmachinist begint 2 uur voor aanvang van de dienstregeling. Als eerste gaan we de motoren voorverwarmen tot de juiste temperatuur. Dit gebeurt door het koelwater te verwarmen en rond te pompen, zodat de motor warm en daardoor beter gesmeerd is en, zonder schade aan te richten, gestart kan worden. Vóór het starten controleren we de olie- en brandstofniveaus waarna we de motoren een voor een kunnen starten. Door het starten worden ook de compressoren voor de lucht, laders/generatoren voor de accu’s en het hydraulische systeem van de koeling in werking gezet. Als alle systemen op druk zijn en de nodige testen zijn uitgevoerd, zandvoorraad en verlichting zijn gecontroleerd, kunnen we ons aanmelden bij de treindienstleider, waarna de dag als machinist kan beginnen.

De regels zijn belangrijk en de veiligheid staat voorop. De combinatie tussen het rijden met de trein en het onderhouden ervan is leuk en leerzaam. Het meeste leer je van het oplossen van storingen.

De contacten met de reizigers zijn leuk en gevarieerd met de één praat je over de techniek van de Railbus, met de ander over de spoorlijn en dan weer over de natuur of de geschiedenis van het mijngebied waar we door heen rijden. Een dag werken kan intensief zijn, maar geeft me altijd veel energie.

Als machinist op de Railbus kun je alles wat je ziet met de reizigers delen. Op onze rit naar Vetschau in Duitsland komt het regelmatig voor dat grote roofvogels vlak voor de trein mee vliegen, een geweldig gezicht. Ook zie je vaak konijnen, reeën, eekhoorntjes en ander wild langs onze spoorlijn.

Een mooi moment was toen vorig jaar een klein jongetje voor het eerst van zijn leven met de trein meeging en voor de Railbus koos boven de stoomtrein en hier net zo enthousiast over was als toen ik zo klein was.

Door me te verdiepen in de historie van de Miljoenenlijn ben ik er achter gekomen hoe bijzonder het is wat er in de afgelopen 25 jaar gerealiseerd is. Een organisatie om trots op te zijn.

De Miljoenenlijn is net een grote familie, iedereen is zeer gedreven en betrokken en ik ben blij dat ik hier bij mag horen.

Wil je ook vrijwilliger worden bij de Miljoenenlijn? Meld je dan aan via volontair@miljoenenlijn.nl en bekijk de vacatures hier.

Een reactie plaatsen op dit bericht is helaas niet mogelijk.